André Hazes begreep het. Hij begreep wat dat was, die “echte voetbalsfeer”. Als hij zong: “In Monnikenhuizen spookt het soms, de Geusselt staat in brand”, dan bedoelde hij niet dat Arnhemmers met klappers hun voetbalclub aanmoedigden of dat de supporters van MVV de wedstrijd, zittend, keken zonder een beladen woord. Nee, dan bedoelde hij dat er soms jongens in hekken klommen, dat de politie een vak leeg moest vegen, er een vuurwerkbom werd afgestoken en vooral dat er en masse gezongen werd, staand, positief en negatief. Helaas zien we een nieuwe trend die zich vorige week voor het eerst openbaarde bij de wedstrijd FC Utrecht – PSV. Kwetsende spreekkoren werden overstemd door een bandje (of MP3, dat kan natuurlijk ook, het moet wel modern zijn natuurlijk) met positieve liederen. De ondergang van het voetbal zoals we dat kennen is in een nieuwe fase aanbeland. Nog even en de clubs hebben het zoals ze het willen: klapvee + audio track met supportersliederen = rust en orde en tóch sfeer. “Als we achter staan, dan zetten we het volume gewoon wat hoger”.
André wordt door sommigen verafschuwd door zijn Amsterdamse accent. Dat moet ieder voor zich weten. Feit blijft dat hij wel wist waar hij het over had. Als André van de huidige ontwikkelingen zou horen, draaide hij zich om in zijn graf. Nederland, dat was zijn voetballand. Een voetballand dat we heden ten dage niet meer terugkennen.
Overigens allen excuses voor de afbeelding in het onderstaande filmpje. Het gaat om de audio moet je maar denken,de entourage doet er niet toe!
