Voetbalsupporters

Jules Rimet still gleaming

FCH

Wembley 1966. Engeland – West-Duitsland. Geoff Hurst. Bal wel of niet over de lijn. Bobby Moore ontvangt de wereldbeker Coupe Jules Rimet na verlenging: 4-2. Sunny Afternoon van The Kinks staat in de hitlijsten op 1. De zomer van 1966 wordt in Engeland meer dan waar ook ter wereld gekoesterd. Het behoort tot het collectief geheugen van Engeland.

Dertig jaar later. 1996. Wembley barst van spanning uit zijn stokoude voegen. Opnieuw Engeland – Duitsland. In de kleedkamer maken de ploegen zich klaar voor een legendarisch treffen. Nu geen Wereldkampioenschap, maar EK. Nu geen finale, maar de laatste hindernis naar de eindstrijd. Sunny Afternoon is een herinnering aan de wereldtitel van 1966 geworden. Op Wembley klinkt een nieuwe hit. Het lied van het toernooi: Three Lions van de The Lightning Seeds, beter bekend als Football’s Coming Home. Het lied is in het kader van Euro 1996 gecomponeerd en geschreven door Ian Broudie en tv-presentatoren David Baddiel en Frank Skinner, van het humoristische voetbalprogramma Football Fantasy.

Rondom het speelveld puilt Wembley met ruim 75.000 fans uit. Een handjevol Duitsers staan vocaal volkomen machteloos tegenover een uitzinnige massa Engelsen. Football’s Coming Home zingen ze, vol overtuiging met heel hun hart en ziel.

“Three lions on a shirt,
Jules Rimet still gleaming.
Thirty years of hurt,
Never stopped me dreaming.”

Het nummer verwoordt op weergaloze wijze het gevoel van de Engelse voetbalfans. Trots met de drie leeuwen van Engeland op de borst zien zij de Coupe Jules Rimet van 1966 nog glimmen – deze trofee was een anders van uiterlijk dan de huidige wereldbeker en vernoemd naar de FIFA-voorzitter en initiator van het eerste wereldkampioenschap. Na de zomer van 1966 bleven Engelse successen uit. Dertig jaren van pijn. Maar al die jaren weerhouden hen er niet van te dromen over nieuw succes.

“I know that was then,
But it could be again.”

Dat nieuwe succes gloort. Een Europese titel. In een ambiance als deze is het moeilijk voor te stellen dat Engeland ooit zal verliezen van Duitsland. De finale tegen Tsjechië lijkt daarna een formaliteit. Op eigen bodem is Engeland op eindtoernooien klaarblijkelijk onverslaanbaar. Als de stadionspeaker tijdens het lied duidelijk maakt dat hun oorverdovende en onophoudelijke gezang te horen is in de kleedkamers van de spelers, maken de fans nog harder duidelijk dat het voetbal toch echt tot Engeland behoort. Iedere aanwezige en iedere tv-kijker voelt het. In dit land is het voetbal ontstaan. Het voetbal komt thuis. Wembley is het heilige der heiligen. Dichter bij het voetbal dan dit bestaat niet. Hier komt alles samen.

“It’s coming home, it’s coming home,
It’s coming, football’s coming home!”

In de uren die volgen spelen Engeland en Duitsland een van de meest meeslepende wedstrijden ooit. In de derde minuut kopt Alan Shearer Engeland al naar een voorsprong, The Three Lions kunnen die voorsprong niet uitbouwen. Duitsland maakt voor de rust de 1-1. Een kolkend Wembley ziet beide ploegen in de verlenging kansen op de golden goal missen. Een Duitse goal wordt afgekeurd. Het Engelse enfant terrible Paul Gascoigne mist een ongelooflijk grote kans voor open doel. Strafschoppen moeten uiteindelijk beslissen over een finaleplaats, Southgate mist: 6-5. Voor Duitsland.

Een kleine week later wordt Duitsland in eigen land gehuldigd als Europees kampioen. Die Mannschaft toont aan een euforisch plein de beker aan het volk. Engeland weent op dat moment nog na van de uitschakeling. Duitsland-aanvoerder Jürgen Klinsmann grijpt de microfoon en zingt vanaf het bordes ‘Football’s coming home!’ Alsof Duitsland het voetbal uit Engeland heeft gestolen. Rondom volgende eindtoernooien brengt men in Engeland nog vele versies van het lied uit, want het lied blijft populair. Nog vele jaren zonder prijzen zullen volgen. Toch blijft de Coupe Jules Rimet voor altijd glimmen, in ieders hart in het land waar het voetbal thuiskomt.

Three Lions (Football’s coming home) op Wembley 1996 bij Engeland – Duitsland

Lightning Seeds – Three Lions 1996: klik hier voor het origineel met clip.

In de Hekken
In de Hekken brengt vanaf 2010 een doorlopende ode aan de voetbalsupporter, en is sinds die tijd één van de grootste websites voor (fanatieke) voetbalsupporters in Nederland en België.

Reageren is niet mogelijk.

0 %