Ipswich away
De laatste competitie wedstrijd van mijn club West Ham United dateerde alweer van zondag 13 mei, toen thuis met 3-1 van Everton werd gewonnen. Een eeuwigheid geleden. Een lange zomer volgde. Goed, er was een WK, maar zonder Nederland is dat toch wat minder. Het tennis op Wimbledon kan mij niet echt boeien en het volgen van de Tour de France valt hier in het Verenigd Koninkrijk niet mee. In tegenstelling tot golf wat niet van de TV te slaan is. Maar zodra de winnaar van ‘The Open’ bekend is weet je dat het voetbalseizoen weer voor de deur staat. Dit jaar was dat trouwens Fransesco Molinari, een Italiaan en fan van Inter en van West Ham.
Ipswich away
Zaterdag 28 juli pakte ik mijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. West Ham speelde vriendschappelijk uit tegen Ipswich Town. Er was veel belangstelling en de ruim 4.000 uitkaarten waren al snel uitverkocht. Het is dan ook maar 1 uur met de trein vanuit Oost-Londen. Geen combi-regeling, daar doen ze hier niet aan, maar gewoon zelf bepalen hoe en wanneer je gaat.
Onderweg een paar biertjes gedronken. Een leuke wedstrijd gezien, het werd 2-1 voor West Ham, voor iets meer dan 15,000 toeschouwers. In een leuk stadion ook. Nauwelijks veranderd sinds de gloriedagen van Bobby Robson en onze landgenoten Arnold Muhren en Frans Thijssen. Toen was Ipswich nog een heuse Europese topclub. En net na zevenen al weer terug in Stratford. Tijd genoeg dus om even na te praten in de pub. Wat wil je nog meer? Het voetbalseizoen is weer begonnen. Ik ben er klaar voor!
Beelden
