Gingen ze in Luik te ver?
Gingen de ultras van Standard Luik te ver afgelopen weekend? Heeft het Belgische voetbal haar onschuld verloren, is het een gebrek aan respect, zoals politici stellen? Moeten er mensen worden veroordeeld voor het maken van dit spandoek?
Het zijn allemaal vragen die niet makkelijk te beantwoorden zijn. Het spandoek legt een open zenuw duidelijk bloot. De randen van de vrijheid van meningsuiting zijn bereikt. Persoonlijk vind ik het doek hard. Maar kwetsend? Zeker niet. Als de hele discussie rondom Charlie Hebdo één ding heeft geleerd is dat je klaarblijkelijk alles mag zeggen (tekenen) wat je wilt. Want in onze westerse cultuur is elke vorm van vrijheid een groot goed. Tenzij het over voetbal gaat natuurlijk.
Het spandoek was volgens de makers al een half jaar geleden gemaakt. Klaar om te worden gebruikt tegen Anderlecht. De man op de foto is geen IS-strijder, maar Jason Voorhees, een fictief personage uit Friday the 13th. Voor iedereen is duidelijk te zien dat het hier niet om een strijder uit Syrië gaat. Dat verschillende media berichten over een ‘beul’, zegt een hele hoop over de hedendaagse knip- en plak journalistiek. Het hoofd van Steven Dufour is er later opgeplakt, toen duidelijk werd dat de speler naar Anderlecht vertrok.
Daar ligt precies de gevoeligheid. Het was, in de huidige tijd, een beetje dom om het hoofd van Defour erop te plakken. Voor wie kwaad wil zien is het niet moeilijk een link te leggen met IS. Dufour was, terecht, niet te spreken over het spandoek. Maar de ophef die nu ontstaat zegt meer over de tijd waarin wij nu leven dan over het spandoek. Het doek zet ons een spiegel voor. Wij zijn bang. Bang voor terreur, bang voor de beelden uit het Midden-Oosten.
Dat politici, journalisten en bestuurders nu over elkaar heen vallen om het spandoek te veroordelen verbaast me enigszins. Je kunt het eens zijn met het doek, of je vindt het smakeloos. Dat mag. Maar het is een tekening. Laten we toch met zijn allen denken aan de vrijheid van meningsuiting. Dat Thomas Buffel er door Club Brugge fans op wordt gewezen dat zijn vrouw kanker heeft vind ik vele malen erger en respectlozer. Waar waren de politici destijds?
Het stoort mij mateloos dat iemand als Roland Duchâtelet zich negatief uitspreekt over dit doek. De wijze waarop deze miljonair clubs opkoopt, uitholt en kapot maakt is vele malen schadelijker voor het voetbal dan een spandoek. Sporza-journalist Peter Vandenbempt was zelfs ‘gedegouteerd’. Hij vindt het spandoek smakeloos, wat zijn goed recht is. Maar volgens hem hebben ‘we’ nu allemaal even geen zin meer in voetbal.
Want ‘we’ moeten dit nu massaal afkeuren. En dat weiger ik. Ik vind het doek op het randje. Misschien er overheen. Het hoofd van Dufour in de hand van Jason? Ik had het zelf niet op deze manier gedaan. Maar naar mijn mening mag iedereen doen wat hij of zij zelf wil. Het probleem is niet het spandoek, het probleem is de overspannen tijd waarin wij leven. Een tijd waarin we bij een onthoofding denken aan het Midden-Oosten. Ook als je deze link niet hoeft te leggen. De maatschappij is enorm gestrest en zoekt naar uitwegen. Het doek is wellicht een teken van gebrek aan respect, de reacties erop zijn erger. Deze duiden namelijk op een ernstig gebrek aan relativeringsvermogen in deze overspannen maatschappij.
