De Poolse lente
In Polen bereikt de repressie van voetbalsupporters in aanloop naar het EK van deze zomer een hoogtepunt. Ultras worden verbannen uit de stadions, spandoeken worden gecensureerd en bij veel uitwedstrijden worden supporters van de bezoekende clubs niet meer toegelaten. De keiharde aanpak moet volgens veel supporters de aandacht afleiden van de nog altijd welig tierende corruptie in de vip-boxen en de mede hierdoor ontstane sportieve malaise in het Poolse voetbal. De ultras en hooligans die in Polen nog altijd geregeld voor ongeregeldheden zorgen zijn een makkelijk doelwit. Helaas worden met de rücksichtslose aanpak niet alleen de hooligans gestraft, maar ook de fanatieke supporters en de ultras die louter hun club ondersteunen. In veel Poolse stadions zijn wekelijks protesten tegen het strenge overheidsbeleid, en sommige supportersgroepen zijn de wedstrijden van hun clubs zelfs gaan boycotten. Het leidt tot doodstille, sfeerloze stadions. Ook bepaald geen mooi visitekaartje voor Polen, op weg naar het EK.
Overheden kunnen nog zoveel maatregelen nemen om supporters te verbieden, nooit zullen fanatieke supporters de strijd opgeven. Altijd zijn er manieren te vinden om de regels te omzeilen. Neem het verbod op uitsupporters dat was ingesteld voor de Ekstraklasa-wedstrijd tussen Slask Wroclaw en Ruch Chorzow van afgelopen zaterdag. Ondanks dat beide supportersgroepen bepaald geen vrienden van elkaar zijn, zorgde de gastheer ervoor dat supporters van Ruch toch de wedstrijd konden bijwonen. Omdat een gemeenschappelijke vijand verbroedert, en het een hoger doel dient. En zo werd er in het splinternieuwe stadion van de thuisploeg, midden tussen de fanatieke aanhang van Slask, een deel vrijgemaakt voor de supporters uit Chorzow. Opdat ook zij – inclusief spandoeken – hun club konden steunen. In barre tijden sta je samen sterker, en is de onderlinge rivaliteit even ondergeschikt.
