Broederschap in tijden van repressie
Toegegeven, niet alle voetbalfans zijn engeltjes en niet alle stadionverboden zullen volledig onterecht zijn. Dit betekent echter niet dat de onophoudende criminalisering van supporters door twijfelachtige organisaties als de nationale voetbalbonden of de UEFA enigszins goed valt te praten. De politieke correctheid gaat vandaag de dag zo ver dat een onschuldig spandoek tegen het moderne voetbal al tot een sanctie kan leiden. Dit is zelfs geen politieke correctheid meer, dit is regelrechte repressie! Mochten Jozef Stalin en Mao Zedong vandaag nog leven, ze zouden beiden hoge functies bekleden bij de voetbalautoriteiten (lees: voetbalmaffia). Maar goed, ik dwaal af. In Italië, bakermat van de ultras, laten de’ tifosi’ hun gevallen broeders niet zomaar in de steek. Slachtoffers van de voetbalwetgeving zijn steeds present in de ‘curva’, zelfs wanneer ze dit vanwege een stadionverbod niet kunnen zijn . “Di-ffi-da-ti sempre presenti” klinkt het in koor vanuit de tribunes, vrij vertaald betekent dit zoveel als “veroordeelden altijd aanwezig”. Broederschap in tijden van repressie, ik kan het niet anders verwoorden! Onderstaand filmpje toont de immer fanatieke aanhang van de Toscaanse vierdeklasser ‘Lucchese Libertas 1905’ een ode brengend aan hun veroordeelde broeders…machtig!
(Filmpje via Roberto Ambrogi)
