Voetbal in BelgiëVoetbalderbys

Royal Antwerp: Den derby van ’t Stad leidt tot bizarre taferelen

Het is zonder twijfel een van de meest beladen derby’s van het Belgische voetbal. Vele jaren afwezigheid hebben de haat tussen Beerschot en Royal Antwerp alleen maar sterker gemaakt. Ook ditmaal was de strijd om diamantstad Antwerpen weer een chaotische wedstrijd. Met onder meer vuurwerkacties, een eenzame fakkelgooier en massale vechtpartijen tussen de politie en supporters. Deze editie van Den derby van ’t Stad is er eentje om nooit te vergeten!

Het is de Kielse ratten tegen The Great Old van de Bosuil. Stamnummer 13 tegen stamnummer 1. Paars tegen Rood-Wit. Beerschot tegen Antwerp. Al op 6 mei 1900 namen beide clubs het voor het eerst tegen elkaar op. Deze wedstrijd bepaalt welke van de twee historische club zichzelf de baas mag noemen over de diamantstad Antwerpen. Den derby van ’t Stad noemen de Belgen de wedstrijd. Afgelopen seizoen werd, dankzij de promotie van Beerschot, de wedstrijd voor het eerst in jaren weer in competitieverband gespeeld. Beide duels moesten door Corona echter noodgedwongen in lege stadions afgewerkt worden, waarmee het duel gelijk vrijwel alle glans verliest. In 2018 troffen beide ploegen elkaar wél met publiek in Play-Off II, een typische Belgische uitvinding waarbij ook teams van het tweede niveau mogen meestrijden om Europees voetbal. Tijdens deze wedstrijd stond er echter niks meer op het spel dan de glorie van het stad. Vandaag is het weer voor het eerst in 17 jaar dat beide ploegen het mét publiek tegen elkaar opnemen op het hoogste Belgische niveau.

18 jaar wachten op een derbyoverwinning

Ongetwijfeld had niemand op 22 februari 2004 verwacht dat zij na de derby van die dag nog meer dan 14 jaar zouden moeten wachten op de eerstvolgende derby. Voor beide clubs zijn de afgelopen 15 jaar dan ook allesbehalve simpel geweest. Royal Antwerp raakte in zware financiële problemen en degradeerde in 2004 naar het tweede niveau. Daar verbleef de club vervolgens 12+1 jaar, zoals ze bij Antwerp altijd zeggen om het getal 13 (stamnummer van Beerschot) te vermijden. Ook Beerschot kende grote financiële problemen en ging in 2013 zelfs failliet. Zij besloten vervolgens om te fuseren met KFCO Wilrijk uit de Eerste Provinciale en verder te gaan onder de naam Beerschot-Wilrijk. Na 4 kampioenschappen op rij en drie jaar in de tweede klasse keerden de Paarsen vorig jaar terug op het hoogste niveau. In de ogen van veel Antwerp-supporters is het echte Beerschot echter failliet en de nieuwe tegenstander is volgens hen niets meer dan een fusiegedrocht.

De jaren afwezigheid hebben de onderlinge rivaliteit alleen maar versterkt. De spanning voor de wedstrijd van vandaag is dus ook gigantisch. Vooral voor Beerschot is het in alle opzichten een cruciale derby. Zij spelen vandaag thuis, wat automatisch betekent dat de derby simpelweg niet verloren mag worden. Tel daar nog eens bij op dat zij vorig seizoen beide edities verloren en in de Play-Off II bleven steken op een gelijkspel en een verlies, en een simpele rekensom leert dat Beerschot al bijna 18 jaar op een derbyoverwinning wacht. Wat ook niet helpt, is dat de Kielse ratten op de laatste plaats van de ranglijst staan en het degradatiespook intussen stevig rondspookt op het Kiel. Een winst vandaag kan wel eens hét omslagpunt zijn voor Beerschot. Bij de vele kroegen rondom het stadion staat het vol met supporters en de spanning is ook van hun gezichten af te lezen.

Historische locatie

Via onder meer een Nederlandse Beerschot-supporter en een bevriende Belg is het gelukt om kaarten te regelen voor de derby. Dit heeft als voordeel dat we langs verschillende kroegen moeten om de desbetreffende seizoenkaarten op te halen, waardoor we meteen de derbysfeer volledig meepakken. Na talloze gesprekken met onder andere de voorzitter van de supportersvereniging over legendarische uitwedstrijden in Nederland en andere prachtige supportersacties uit het verleden is het tijd om naar het stadion te gaan. Het Olympisch Stadion is bij lange niet na zo bekend als De Bosuil van de rivaal, maar het is een schitterend historisch stadion. In Nederland zou een stadion als dit gewoon tot de mooiste van het land behoren.

In 1905 speelde Nederland hier haar allereerste interland tegen, uiteraard, het Belgische voetbalelftal. Een stadion met zo’n historie is een passend theater voor een historische derby als deze. Mooi is ook dat het stadion midden in een woonwijk ligt. Nog geen 5 meter van de ingang verwijderd, staat een man rustig in zijn voortuin te werken. Ook heb je vanaf de straat een schitterende inkijk in de, aan twee kanten open, betonnen tribunes. Zelfs de skyboxen zijn mooi en liggen heel dicht op het veld. In de gebouwen die in twee van de hoeken zijn gebouwd, staan mensen uit de ramen te kijken en de invaliden zitten gewoon naast de hoekvlag. Boven de tribunes uit zijn delen van de Antwerpse skyline te zien. Aan het Olympisch Stadion klopt eigenlijk best wel heel veel.

Hated and proud

Voor de derby van vandaag is het stadion goed gevuld met 10.000 supporters. Het uitvak is uitverkocht met zo’n 600 à 700 supporters. Bij de opkomst van de spelers rolt dit uitvak een rechthoekig tekstdoek uit met één simpel woord: traditieclub. Een steek naar de rivalen van Beerschot. In tegenstelling tot de Paarsen heeft Antwerp altijd het faillissement weten af te wenden en is dus nog altijd dezelfde club die in 1880 werd opgericht. In hun ogen bestaat Beerschot-Wilrijk sinds 2013. Een club zonder traditie dus. Dat ze daar in Beerschot anders over denken is duidelijk. Een van de doeken die zij naar beneden rollen luidt: “We are 13”. Een verwijzing naar het stamnummer van Beerschot, een heetgebakerd onderwerp in België. Stamnummer 13 betekent opgericht in 1899. Traditie.

De supporters van Beerschot hebben nog meer doeken. Op de korte zijde is een portret te zien met wat vuurwerk eronder en in de ene hoek van Tribune 3 is een rond doek van de Armata Viola. De mooiste sfeeractie komt echter in de andere hoek van Tribune 3, waar een groot doek met onder meer twee Scream-maskers aan de zijkant wordt uitgerold. “Hated and proud” staat eronder. Als vervolgens meerdere fakkels worden afgestoken op de eerste rij staat er op de boarding één man verkleed met Scream-masker vooraan. Een hele toffe actie. Gezien de vele groen-witte bivakmutsen hebben ook de jongens van de Groningen Hooligan Crew (GHC) een grote rol in de sfeeractie. Zij onderhouden al sinds begin jaren 90 een innige vriendschapsband met de hooligans van Beerschot en zijn vandaag met zo’n 50 man aanwezig. Vervolgens maakt een flinke bult paarse rook het spektakel af.

Opvallend is dat Royal Antwerp geen pyro heeft tijdens de opkomst van de spelers. Als er één club in België bekend staat om haar spectaculaire pyroacties dan is het wel Antwerp. Of de afwezigheid van vuurwerk te maken heeft met het opheffen van de Antwerp Loco’s afgelopen week is onduidelijk. Toevallig is het wel, want zij verloren hun zwaaivlag aan Eintracht Frankfurt en volgden vervolgens de erecode op door zichzelf op te heffen. Saillant detail hierbij is dat diezelfde Antwerp Loco’s eerder dit jaar een doek van Vak I, een groepering van Beerschot, tijdens een wedstrijd uit het Olympisch Stadion stalen. Vak I heeft zich echter níet opgeheven.

Radja Vaffanculo

Door alle gebeurtenissen voelt het alsof we er al een hele wedstrijd op hebben zitten, maar de aftrap moet nog worden genomen. Als die eenmaal is genomen, ontploft het stadion bij elk balcontact. Alles en iedereen lijkt onder hoogspanning te staan. Simpele ingooien worden toegejuicht alsof het een doelpunt is. In de dertiende minuut – een verwijzing naar het stamnummer – start het hele publiek met een minuut applaus.

Hierna volgen enkele tekstdoeken. Met “Onze Brabo, Onze Kathedraal” claimen zij de bekendste trekpleister van Antwerpen. “Deurne is ni ’t stad, da wete we allemaal!” s een verwijzing naar de locatie van Royal Antwerp in het noorden van Antwerpen, volgens hen geen onderdeel van de stad. Tenslotte is er nog “Radja Vaffanculo” (Radja tyf op) te lezen. Een duidelijke boodschap naar middenvelder Radja Nainggolan, waarover later meer… Tijdens de rest van de eerste helft laat Beerschot zien dat het vandaag sportief zeker niet onderdoet voor de eeuwige rivaal, die nauwelijks tot kansen weet te komen. Toch gaan beide ploegen rusten met een 0-0 stand.

Ook bij de aftrap van de tweede helft pakken de supporters van Beerschot weer uit. Voor de tweede keer deze derby wordt er een pyroshow weggegeven. Er gaat een doekje over de hoofden en wanneer deze weer verdwijnt, staan er plots enkele mannen met bivakmutsen klaar op het vak. Mooi om te zien dat alle supporters zich hier aan de coronamaatregel van het verplichte mondkapje houden en op deze wijze voor de zekerheid zelfs een stapje verder gaan. Chapeau! Met enkele fakkels en wat paarse en witte rook wordt voor de tweede keer een spectaculair beeld gecreëerd. Op het gebied van vuurwerk valt de derby vandaag duidelijk de kant van Beerschot op.

De eenzame fakkelgooier

Sportief begint de wedstrijd langzaam te kantelen. In de 56e minuut pakt Joren Dom een gele kaart met een onnodige overtreding. Dit wordt door de supporters met een groots gejuich en applaus onthaalt. Het slachtoffer is namelijk middenvelder Radja Nainggolan. De voormalig Belgisch international is teruggekeerd uit Italië en speelt tegenwoordig voor Royal Antwerp. Dat steekt bij de supporters van Beerschot. Nainggolan is geboren in Antwerpen en speelde in zijn jeugd 5 jaar voor Beerschot. Zijn dienstverband bij The Great Old wordt door de supporters gezien als hoogverraad. Voor deze derby is hij gebombardeerd tot volksvijand nummer 1. “Judas, judas, judas” klinkt het van de tribunes wanneer hij aan de bal is.

Nainggolan is duidelijk geïrriteerd door de overtreding en de spreekkoren en het lijkt plots alsof hij met het vuur in zijn schoenen rondloopt. Dit is een man die tot op het bot gemotiveerd is. Nog geen drie minuten na de overtreding haalt hij zijn gram. Een afvallende bal valt binnen de 16 voor zijn voeten en hij haalt ongenadig hard uit. Boem. In de kruising. 0-1. Wie anders dan hij ook? Het uitvak ontploft. Op de thuistribunes is de verslagenheid groot en bij één supporter slaan de stoppen door. Niet lang na de goal springt hij over de boarding. Terwijl hij richting het uitvak sprint, ontbrandt hij een fakkel. Met die in de hand rent hij de hele breedte van het veld over totdat hij zich vlak voor het uitvak bevindt. Zonder zich een seconde te bedenken, smijt hij het brandende ding op volle kracht naar de bezoekers. Terwijl de fakkel ergens in de hoek van het vak neerkomt, wordt de supporter door enkele stillen hardhandig overmeesterd en de catacomben ingeleid.

Massale vechtpartijen

In de slotfase volgen er nog enkele kansen voor Beerschot, maar de bal wil maar niet goed vallen. Even denkt iedereen in de laatste minuut aan een penalty, maar de VAR beslist anders: het is een onvervalste schwalbe. Na enkele minuten extra tijd fluit de scheidsrechter voor het laatst. Voor het eerst dit millennium mogen de supporters van Royal Antwerp een derbyoverwinning op ’t Kiel vieren. Het leidt tot een uitzinnig uitvak en een woedend thuisvak. Nadat de spelers nog een laatste opstootje hebben gehad, haasten de Antwerp-spelers zich naar het uitvak om het feest te vieren. Dit is het signaal voor enkele supporters om het veld te bestormen en richting het uitvak te gaan.

Ineens schieten vanuit alle kanten stillen het veld op, politie verkleed als supporters dus. Met 40 man blokkeren ze de weg naar het uitvak en wat volgt zijn enkele korte man-tegen-man-met-wapenstok-en-pepperspraygevechten. Hierna verschijnt ook een lijn ME voor het bezoekersvak en de supporters hebben geen keuze dan terug te trekken naar de tribune. Vervolgens betreden vanaf de korte zijde drie supporters alsnog het veld voor een tweede golf. Nadat zij een korte tijd van een afstandje de politie en het uitvak hebben uitgedaagd maken ze zich uit de voeten om op de lange zijde weer terug het publiek in te duiken.

Dit lijken de laatste stuiptrekkingen te zijn – er staat immers een cordon stillen en een cordon ME tussen de bezoekers en de potentiële veldbestormers. De politie besluit echter anders. Op het moment dat de laatste supporters bijna het reclamebord over zijn, sprinten de stillen (waarvan eentje met een Sankt Pauli trui aan) alsof hun leven ervan afhangt achter deze supporters aan. Met het doel om de supporters aan te houden zou je dan denken, maar eenmaal daar beginnen ze enkel op de supporters in te slaan. Andere supporters stormen daar logischerwijs op af en zo volgt er een massale vechtpartij tussen de stillen en de supporters van Beerschot. Mede dankzij een fantastisch de-escalerend optreden van de politie Antwerpen sluiten we deze derby daarom af met massale rellen. Terwijl “Laat de zon in je hart” op de achtergrond door de speakers knalt, ontaardt de wedstrijd in complete chaos. Voor nu mag Royal Antwerp zich weer de club van Antwerpen noemen. Het was al met al een fantastische dag!

Lars Smit
Leven lang verliefd op NEC. Helemaal gek van supporterscultuur, vergane glorie en amateurvoetbal.

Reageren is niet mogelijk.

0 %