Het is het voorjaar van 2005 als SV Austria Salzburg in grote geldnood verkeert. Energiedrankgrootmacht Red Bull toont zich bereid de club van de ondergang te redden, en voegt op 6 april de daad bij het woord. De komst van de lokale multinational wordt met enthousiasme begroet, omdat de club het geld van het Salzburger bedrijf goed kan gebruiken om een rol van betekenis te blijven spelen om de hoogste plaatsen in de Oostenrijkse Bundesliga.
Al snel wordt echter duidelijk dat de plannen van Red Bull niet stroken met de ideeën van de supporters. Waar Red Bull de club wil inpassen in de sport-tak van het bedrijf – met eigen naam, kleuren en uitstraling – willen de fans de identiteit van SV Austria Salzburg behouden. Om de clubleiding te wijzen op het feit dat de clubkenmerken behouden moeten worden siert twee weken na de overname een enorm spandoek het stadion: Unser Verein: Austria Salzburg. Unsere Farben: Violett-Weiss.
Weer twee weken later worden 9000 handtekeningen overhandigd aan de clubleiding met de boodschap de geschiedenis van Austria Salzburg te respecteren, en de clubnaam en -kleuren uit 1933 in stand te houden. Ter verduidelijking van dit standpunt blijft de fanatieke Südkurve 19:33 minuten leeg. De bezoekende fans van Sturm Graz tonen zich solidair met de Salzburgers door ook mee te doen aan de actie. De gesprekken van supporters met de club die volgen op deze acties leiden er in mei toe dat de beslissing over de clubkleuren wordt uitgesteld tot de zomerstop. Op 29 mei speelt Austria Salzburg de laatste wedstrijd van het seizoen, door met 2-1 te winnen van SC Bregenz.
De laatste wedstrijd van het seizoen blijkt enkele dagen later de laatste wedstrijd van SV Austria Salzburg. Op 3 juni wijzigt de club de naam in Red Bull Salzburg. Op 14 juni wordt de nieuwe website gelanceerd. Nergens een spoor van paars-wit, geen woord over de historie van de club. Er wordt zelfs vermeld dat de club in 2005 is opgericht, maar dit wordt even later op last van de Oostenrijke bond teruggedraaid. Zo vlak na het einde van het seizoen twee tekens dat er weinig hoop is op het behoud van traditie, en tevens iets waaruit duidelijk wordt dat de gesprekken met de clubleiding geen enkel effect hebben.
Op 1 juli lanceren de fanatieke supporters Initiative Violett-Weiss, om te strijden voor de terugkeer van de clubkleuren. De clubleiding geeft antwoord door de halve Südkurve om te bouwen tot zitplaatsen, een duidelijk signaal dat de clubleiding van haar fanatieke supporters af wil. Als eind juli het nieuwe seizoen wordt aangevangen vinden de fans op hun plaats een plastic bril met paarse glazen. ‘Durchsicht – Klarsicht – Einsicht’ staat erop. ‘Inzicht – Verstand – Begrip.’ Oftewel, jullie domme supporters moeten het maar accepteren, of oprotten. In de media verklaart de clubleiding dat ‘dit niet het publiek is dat wij in het stadion willen hebben’. De fanatieke fans worden voor het gemak weggezet als ‘vandalen’ en stadionverboden worden bij bosjes uitgedeeld. Supporters die zoals altijd in het paars-wit naar de wedstrijd komen worden bij de stadionpoort geweigerd. Bij aanvang van de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen blijkt tevens dat inmiddels de hele Südkurve van stoeltjes is voorzien.
Na deze provocaties worden half september de gesprekken met de clubleiding afgebroken, omdat ze geen enkel effect hebben gehad. Red Bull doet waar het zin in heeft en luistert totaal niet naar de wensen van de fanatieke supporters. Op 17 september wordt een actiedag georganiseerd, waarop door heel Europa spandoeken en steunbetuigingen op de tribunes te bewonderen zijn. Hierbij is de inmiddels gevleugelde term ‘Against modern football’ voor het eerst in vele stadions te zien. De supporters van wijlen Austria Salzburg bezoeken voor de laatste keer het stadion, waar ze met ontelbare fakkels en spandoeken zowel hun liefde voor Austria als hun woede over Red Bull tonen.
De supporters keren hun vermoorde club de rug toe en slaan de handen ineen. Eind oktober weten de fans het recht op de naam SV Austria Salzburg te verwerven. Een nieuwe club wordt opgericht onder de oude naam. Statuten worden opgesteld, spelers en sponsors worden in rap tempo verzameld. Nadat een poging om de licentie van een bestaande club op het vierde niveau over te nemen mislukt speelt SV Austria Salzburg op 29 juli 2006 uiteindelijk haar eerste wedstrijd. Voor enkele duizenden toeschouwers Lieferinger SV wordt in de 2. Klasse Nord (7e niveau) met 6-0 van het veld geveegd.
SV Austria Salzburg is ondertussen vier maal achteraan gepromoveerd, en bevindt zich na het kampioenschap van enkele weken geleden volgend seizoen in de Regionalliga West, het 3e niveau in Oostenrijk. Saillant detail is dat men in deze liga de beloften van ‘RB Salzburg’ ontmoet. Nog twee promoties en men ontmoet de hoofdmacht. Gezien de serieuze aanpak en glorieuze opmars van de club is dit geenszins onmogelijk. Oefenwedstrijden tegen Notts County en Rapid Boekarest geven aan dat de club ook in het buitenland erkend wordt.
De enkele duizenden supporters die Austria Salzburg momenteel steunen staan echter qua aantal in schril contrast met de 14.000 toeschouwers die Red Bull Salzburg gemiddeld trekt. Het succes van het sponsorspeeltje trekt mensen aan die goed voetbal willen zien, maar niets hebben met voetbal- of supporterscultuur. Een overigens ook in Alkmaar niet geheel onbekend verschijnsel, zij het op totaal andere schaal.
Red Bull Salzburg is succesvol, maar de club heeft zichzelf vergankelijker dan ooit gemaakt. De aanhang is een zeepbel, die bij mindere resultaten uit elkaar spat. De club heeft geen trouwe achterban meer om op terug te vallen. De sfeer is het stadion is kil. De trouwe Salzburgers staan bij Austria op de tribune. De meelopende Salzburgers zitten bij Red Bull op hun stoeltje. Red Bull zal uiteindelijk moeten boeten voor de coup die het pleegde op Violett-Weiss. Is het niet de club zelf die implodeert kan Austria Salzburg misschien een handje helpen als het nog twee maal promoveert. Een supportersclub die hét uitwas van modern voetbal verslaat is immers de ultieme overwinning.
