Boston United verlaat 86 jaar voetbalhistorie

De komende seizoenen staan een hoop Engelse stadions op de nominatie om gesloopt te gaan worden. Onder meer Brentford, York City en Bath City voelen de sloopkogel naderen. Stuk voor stuk magische stadions. Echt Engelse grounds met traditie. Voor ons hoog tijd om wat prachtige reportages te gaan maken. We trappen vandaag af in het Noorden van Engeland, bij Boston United. Na zo’n 86 jaar zal de club gaan verhuizen.

Dit weekend stond er dus een trip naar Boston United gepland. Het gaat een dagtrip worden met een hele korte overnachting van enkele uurtjes. Even op en neer naar Engeland voor een zesdeklasser. De meeste mensen zouden ons voor gek verklaren. Onderweg met de huurauto passeren we ongelooflijk veel niets. Alleen maar weilanden. We gaan echt naar the middle of nowhere. Na een full English in de lokale pub begeven we ons naar York Street. Van buiten is het al een heerlijk stadion met magische floodlights. Tijd om naar binnen te gaan!

Boston United

York Street

Voor 10 pond staan we binnen, de prijs van een zesdeklasser. De club behoort niet eens bij de 92. Maar wel met een prachtig, 86 jaar oud, stadion. York Street is geopend in het oprichtingsjaar van de club. De stadion en het club zijn dus altijd met elkaar verbonden geweest. Het krakkemikkige York Street heeft vier verschillende tribunes. Er is er zelfs nog ééntje met houten banken. Twee tribunes bestaan volledig uit staanplaatsen. Het is er oud, historisch. Heerlijk. De Pelgrims speelden hier ooit voor 11.000 supporters tegen Derby Country. Vandaag de dag is de club al tevreden als hier 10% van wordt gehaald.

Tegenstander vandaag is een club met een sprookjesachtige naam, Darlington FC. Waar de thuisclub ooit nog profvoetbal speelde in de Football League, daar draait de club nu anoniem mee op het zesde niveau, de Conference South. Ongeveer duizend mensen zijn vandaag naar het stadion gekomen. De gemiddelde leeftijd ligt hoog. Achter ons langs strompelt een supporters  die al de 80 ruim gepasseerd is. Met wandelstok komt hij in slakkengang de staantribune op. Hoelang zal hij hier al komen? Deze man heeft waarschijnlijk alle hoogtepunten en dieptepunten van de club meegemaakt. Een wandelend stukje voetbalgeschiedenis.

Verderop lopen een opa en zijn kleinzoon samen de turnstiles door. Er moet toch geen mooier gevoel zijn dan jouw clubliefde elke zaterdag te kunnen delen met een kleinzoon. Het is een gevoel dat de meeste supporters van grote teams nooit zullen kunnen overbrengen. Daar is alles uitverkocht of peperduur. Op dit niveau kan dat nog gewoon. En dat soort momenten zijn toch eigenlijk wat voetbal mooi maakt.

De trip was al geslaagd voordat er überhaupt een bal gerold had. Niet dat er een bal fatsoenlijk kán rollen op dit modderveld in Boston. Dus besluiten de spelers het maar op puur Engelse manier te doen. Alle ballen lang en hoog. Vrouwen en kinderen eerst. Het spel is bij vlagen niet om aan te zien. Aan het einde staat er 0-2 op het scorebord. De spelers van Darlington mogen de punten gaan vieren met een paar honderd uitsupporters.

De thuisclub verloor dus helaas, maar geniet alsnog van deze heerlijke foto’s waar de voetballiefde van afstraalt!