Het moment waar je de gehele werkweek naartoe leeft is natuurlijk het weekend. En dan niet zozeer de twee vrije dagen die je van de baas elke week krijg. Nee het gaat in het weekend maar om een ding en dat is de bal. Elke week weer kijk je uit naar het moment dat je met je maten richting het stadion mag lopen om je favoriete club live te aanschouwen. Of om richting de kroeg te gaan om daar onder het genot van de nodige liters bier te kijken naar jou cluppie. Zeker naarmate het seizoen vordert en de prijzen worden verdeeld. De spanning van het kampioen worden of van het wel of niet degraderen dat is de heerlijke spanning die wedstrijden nodig hebben. En juist op dat moment komt het leed dat interlandvoetbal heet.
De kwalificatie wedstrijden zijn al een hel, maar oké daar staat tenminste nog iets op het spel. Maar vervolgens worden er vrolijk oefenpotjes achteraan geplakt. Welke nietsnut verzint zoiets nu in de spannendste weken van het voetbalseizoen? Het zal wel weer om de nodige centjes gaan die er binnen komen voor de KNVB en de andere voetbalbonden. Maar ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat geen enkele echte supporter op nietszeggende wedstrijden zit te wachten. Vooruit ze bestaan wel. Zo heb je de indiaan die met zijn oranje tooi elke wedstrijd van Oranje aanwezig is. Of de generaal die met een trommel en een trompet negentig minuten lang mateloos irritant de polonaise in probeert te zetten. Voetbal hoort passie en strijd te zijn en dat moet je ook voelen op de tribunes. Ik wil niet kijken naar als clowns verklede carnavalsvierders die het belangrijker vinden dat de wave goed verloopt dan dat het resultaat op het veld goed is. Ik wil vuurwerk zien letterlijk en figuurlijk. Zowel op het veld als buiten het veld. Ik wil huilende mannen zien die balen als hun ploeg degradeert en ik wil huilende mannen zien die zo blij zijn als een kind nu hun helden eindelijk weer eens wat te vieren hebben. Bij de interlands zie je hoogstens een huilende indiaan omdat een iets te brutale puber zijn tooi weer heeft afgepakt. Of een brullende generaal omdat iemand anders op zijn fluitje heeft geblazen, en hij nog zo duidelijk had gezegd dat het zijn fluitje was.
Ik wil dan ook aan de UEFA en de FIFA vragen om die oefenwedstrijden zoveel mogelijk de geschiedenis boekjes in te laten verdwijnen. Doe dat lekker in de zomerstop of desnoods in de winterstop, zodat de indiaan en de generaal ook nog eens van de vrouw weg kunnen (vinden die vrouwen ook fijn, geloof me). Maar laat ons als echte voetbalfans met rust en laat ons genieten van spannende competities. Laat ons juichen voor onze clubs, laat ons het voetbal vieren met onze kameraden in het stadion en in de kroeg. Laat ons proosten op overwinningen en geef ons de kans om ons verdriet weg te drinken bij nederlagen. En laat ons niet naar gezapige wedstrijden kijken omdat het geld oplevert. Fans vinden het niets en spelers worden ook echt niet vrolijk van oefenwedstrijden in deze fase van het seizoen. Dus heren van de UEFA en de FIFA, blijf met je poten van ons voetbal af en stop met oefeninterlands!
(Foto via Erik Pasman / Pro Shots)
